(Λαϊκό παραμύθι)
Μια φορά κι έναν καιρό ήταν μια σουσουράδα.
Μια μέρα, καθώς έψαχνε για φαΐ μπήκε μέσα στο σπιτάκι της γριούλας, την ώρα που η γριά ήταν έξω στην αυλή. Ανέβηκε στο τραπέζι κι άρχισε να τρώει. Η γριούλα μπαίνει μέσα και τι να δει ; Την σουσουράδα να τρώει το λίγο ψωμάκι που είχε για να περάσει εκείνη τη μέρα. Θυμωμένη, την αρπάζει από την ουρά τόσο άγρια που η ουρά τής έμεινε στο χέρι.
Τότε η σουσουράδα άρχισε να την παρακαλάει:
- Δως μου γριούλα την ουρά μου να πετάξω στα παιδιά μου!
- Θα σου δώσω την ουρά σου να πετάξεις στα παιδιά σου, αν μου φέρεις το ψωμάκι
που ‘χα εγώ στο τραπεζάκι! της λέει η γριά.
Τι να κάνει η σουσουράδα, πάει και βρίσκει το φούρναρη:
-Θα
σου’ δινα ψωμάκι, μα δεν έχω καθόλου αλεύρι. Σύρε στο μυλωνά να γυρέψεις λίγο
αλεύρι να σου φτιάξω το ψωμάκι. Της απάντησε ο
μυλωνάς.
Ξεκινάει πάλι η σουσουράδα, δρόμο παίρνει δρόμο αφήνει βρίσκει το μυλωνά έξω απ’ το μύλο του.
- Μυλωνά, κυρ μυλωνά, δωσ’ μου να χαρείς, αλεύρι, να ζυμώσει ο φούρναρης, να μου δώκει το ψωμάκι να το πάω στη γριούλα, να μου δώσει την ουρά μου να πετάξω στα παιδιά μου.
- Θα σού’ δινα αλεύρι, μα δεν έχω διόλου στάρι. Τράβα στο χωράφι να βρεις το γεωργό μην έχει θερίσει να σου δώκει λίγο στάρι.
Κι η έρμη η σουσουράδα, πάλι δρόμο παίρνει δρόμο αφήνει πάει στο χωράφι και βρίσκει το γεωργό:
-Γεωργέ, κυρ γεωργέ, δως μου λίγο σιταράκι να το πάω του μυλωνά, να μου δώσει αλευράκι, να το πάω του φούρναρη να μου δώσει το ψωμάκι, να το πάω στη γριούλα να μου δώσει την ουρά μου να πετάξω στα παιδιά μου!
- Αμή, αν είχα θα σου έδινα! Τής λέει ο γεωργός πολύ λυπημένος. Μα το σύννεφο δεν έβρεξε να φυτρώσει ο σπόρος!
Η σουσουράδα σέρνοντας τα φτερά της απ’ την κούραση κίνησε να πάει στο σύννεφο, και του λέει:
-Συννεφάκι μου καλό, βρέξε σε παρακαλώ
το σιτάρι να φυτρώσει και πολύ καρπό να δώσει
να το κάμουνε ψωμάκι, να μου δώσουν λιγουλάκι
να το δώκω στη γριούλα, να μου δώσει την ουρά μου
να πετάξω στα παιδιά μου!
- Θα’θελα κι εγώ να βρέξω, αλλά πρέπει να έχω εντολή από το Θεό! είπε το σύννεφο.
Έτσι η σουσουράδα μας, έβαλε όση δύναμη είχε και δεν είχε και κουρασμένη, σκονισμένη και σε κακό χάλι έφτασε στο Θεό.
«Το και το» τού είπε. Και ο Θεός που ακούει όλα τα πλάσματά Του και τα μικρά και τα μεγάλα, «όχι» δεν της είπε, παρά έδωσε εντολή στο σύννεφο:
«Ρίξε σύννεφο βροχή να χορτάσει όλη τη γη
το σιτάρι να φυτρώσει και καρπό πολύ να δώσει.»
Αμέσως το σύννεφο άρχισε να βρέχει όσο πιο δυνατά μπορούσε. Ήπιε η γη το νερό, φύτρωσε το στάρι, μεγάλωσε, μέστωσε το πήρε ο γεωργός, έδωσε λίγο στη σουσουράδα, αυτή το πήγε στο μυλωνά, ο μυλωνάς το άλεσε, το έκαμε αλεύρι, έπειτα το πήγε στο φούρναρη τής έδωσε ψωμί, το πήγε στη γριούλα που της έδωσε την ουρά της να πετάξει στα παιδιά της.
Κι έζησαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα….!
Παιδιά, τη θυμηθήκατε τη σουσουράδα;
Ναι, είναι εκείνο το μικρό, χαριτωμένο πουλάκι με την πολύ μακριά ουρά που βλέπαμε στην αυλή του σχολείου μας και που περπατούσε χοροπηδώντας! Θυμάστε τα χρώματά του;
Ακριβώς! Γκρίζο και άσπρο!
Θυμάστε που μας είπε και ο φίλος μας ότι «σουσουράδα» φωνάζει ο μπαμπάς του τη μικρή του αδελφή; Έτσι μικρούλα και χαριτωμένη κι αυτή.
Οι σουσουράδες είναι πουλιά που μπορούμε να δούμε στην πόλη μας στις πλατείες, στα πάρκα και όπου υπάρχει πράσινο από τον Οκτώβριο μέχρι τον Μάρτιο.Τρέφονται με έντομα. Μόλις πιάσει για τα καλά η άνοιξη φεύγουνε για την εξοχή. Αγαπούν πολύ τα μέρη που έχουν ποτάμι και κάνουν εκεί κοντά τη φωλιά τους.
Ακούστε κι ένα όμορφο τραγούδι για τη φίλη μας τη σουσουράδα. Την μουσική την έγραψε ο Γιώργος Χατζηνάσιος και τους στίχους η Στέβη Τηλιακού.
Ζητήστε από κάποιο μεγάλο να σας βοηθήσει να γράψετε τα ονόματα των πουλιών που είδατε στη βόλτα ή στην παρατήρησή σας. Ζωγραφίστε κάποιο από αυτά όπως το θυμάστε και αν θέλετε αντιγράψτε και το όνομά του.
Θα χαρούμε πολύ αν μας στείλετε τις ζωγραφιές σας να τις δούμε!
Μια μέρα, καθώς έψαχνε για φαΐ μπήκε μέσα στο σπιτάκι της γριούλας, την ώρα που η γριά ήταν έξω στην αυλή. Ανέβηκε στο τραπέζι κι άρχισε να τρώει. Η γριούλα μπαίνει μέσα και τι να δει ; Την σουσουράδα να τρώει το λίγο ψωμάκι που είχε για να περάσει εκείνη τη μέρα. Θυμωμένη, την αρπάζει από την ουρά τόσο άγρια που η ουρά τής έμεινε στο χέρι.
Τότε η σουσουράδα άρχισε να την παρακαλάει:
- Δως μου γριούλα την ουρά μου να πετάξω στα παιδιά μου!
- Θα σου δώσω την ουρά σου να πετάξεις στα παιδιά σου, αν μου φέρεις το ψωμάκι
που ‘χα εγώ στο τραπεζάκι! της λέει η γριά.
Τι να κάνει η σουσουράδα, πάει και βρίσκει το φούρναρη:
-Φούρναρη
δωσ’ μου ψωμάκι, να το πάω στη γριούλα, να μου δώσει την ουρά μου να πετάξω στα
παιδιά μου!
-Θα
σου’ δινα ψωμάκι, μα δεν έχω καθόλου αλεύρι. Σύρε στο μυλωνά να γυρέψεις λίγο
αλεύρι να σου φτιάξω το ψωμάκι. Της απάντησε ο
μυλωνάς.Ξεκινάει πάλι η σουσουράδα, δρόμο παίρνει δρόμο αφήνει βρίσκει το μυλωνά έξω απ’ το μύλο του.
- Μυλωνά, κυρ μυλωνά, δωσ’ μου να χαρείς, αλεύρι, να ζυμώσει ο φούρναρης, να μου δώκει το ψωμάκι να το πάω στη γριούλα, να μου δώσει την ουρά μου να πετάξω στα παιδιά μου.
- Θα σού’ δινα αλεύρι, μα δεν έχω διόλου στάρι. Τράβα στο χωράφι να βρεις το γεωργό μην έχει θερίσει να σου δώκει λίγο στάρι.
Κι η έρμη η σουσουράδα, πάλι δρόμο παίρνει δρόμο αφήνει πάει στο χωράφι και βρίσκει το γεωργό:
-Γεωργέ, κυρ γεωργέ, δως μου λίγο σιταράκι να το πάω του μυλωνά, να μου δώσει αλευράκι, να το πάω του φούρναρη να μου δώσει το ψωμάκι, να το πάω στη γριούλα να μου δώσει την ουρά μου να πετάξω στα παιδιά μου!
- Αμή, αν είχα θα σου έδινα! Τής λέει ο γεωργός πολύ λυπημένος. Μα το σύννεφο δεν έβρεξε να φυτρώσει ο σπόρος!
Η σουσουράδα σέρνοντας τα φτερά της απ’ την κούραση κίνησε να πάει στο σύννεφο, και του λέει:
-Συννεφάκι μου καλό, βρέξε σε παρακαλώ
το σιτάρι να φυτρώσει και πολύ καρπό να δώσει
να το κάμουνε ψωμάκι, να μου δώσουν λιγουλάκι
να το δώκω στη γριούλα, να μου δώσει την ουρά μου
να πετάξω στα παιδιά μου!
- Θα’θελα κι εγώ να βρέξω, αλλά πρέπει να έχω εντολή από το Θεό! είπε το σύννεφο.
Έτσι η σουσουράδα μας, έβαλε όση δύναμη είχε και δεν είχε και κουρασμένη, σκονισμένη και σε κακό χάλι έφτασε στο Θεό.
«Το και το» τού είπε. Και ο Θεός που ακούει όλα τα πλάσματά Του και τα μικρά και τα μεγάλα, «όχι» δεν της είπε, παρά έδωσε εντολή στο σύννεφο:
«Ρίξε σύννεφο βροχή να χορτάσει όλη τη γη
το σιτάρι να φυτρώσει και καρπό πολύ να δώσει.»
Αμέσως το σύννεφο άρχισε να βρέχει όσο πιο δυνατά μπορούσε. Ήπιε η γη το νερό, φύτρωσε το στάρι, μεγάλωσε, μέστωσε το πήρε ο γεωργός, έδωσε λίγο στη σουσουράδα, αυτή το πήγε στο μυλωνά, ο μυλωνάς το άλεσε, το έκαμε αλεύρι, έπειτα το πήγε στο φούρναρη τής έδωσε ψωμί, το πήγε στη γριούλα που της έδωσε την ουρά της να πετάξει στα παιδιά της.
Κι έζησαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα….!
- Δραστηριότητες-
Παιδιά, τη θυμηθήκατε τη σουσουράδα;
Ναι, είναι εκείνο το μικρό, χαριτωμένο πουλάκι με την πολύ μακριά ουρά που βλέπαμε στην αυλή του σχολείου μας και που περπατούσε χοροπηδώντας! Θυμάστε τα χρώματά του;
Ακριβώς! Γκρίζο και άσπρο!
Θυμάστε που μας είπε και ο φίλος μας ότι «σουσουράδα» φωνάζει ο μπαμπάς του τη μικρή του αδελφή; Έτσι μικρούλα και χαριτωμένη κι αυτή.
Οι σουσουράδες είναι πουλιά που μπορούμε να δούμε στην πόλη μας στις πλατείες, στα πάρκα και όπου υπάρχει πράσινο από τον Οκτώβριο μέχρι τον Μάρτιο.Τρέφονται με έντομα. Μόλις πιάσει για τα καλά η άνοιξη φεύγουνε για την εξοχή. Αγαπούν πολύ τα μέρη που έχουν ποτάμι και κάνουν εκεί κοντά τη φωλιά τους.
Ακούστε κι ένα όμορφο τραγούδι για τη φίλη μας τη σουσουράδα. Την μουσική την έγραψε ο Γιώργος Χατζηνάσιος και τους στίχους η Στέβη Τηλιακού.
Η ΣΟΥΣΟΥΡΑΔΑ
Στ’ ολοπράσινο χορτάρι
περπατάς όλο καμάρι
με τη μακριά ουρά σου
γεια σου σουσουράδα γεια σου.
Και πηδάς στα χαλικάκια
στα δροσάτα λουλουδάκια
και κουνάς και την ουρά σου
γεια σου σουσουράδα γεια σου.
Την ουρά σου καμαρώνεις
τη λυγίζεις, την ψηλώνεις
κι είν’ η πιο τρανή χαρά σου
σουσουράδα μου η ουρά σου.
Κοίτα μην τη τσαλακώσεις,
μην τη βρέξεις, τη λερώσεις
την ουρά σου, την ουρά σου
γεια σου σουσουράδα γεια σου.
περπατάς όλο καμάρι
με τη μακριά ουρά σου
γεια σου σουσουράδα γεια σου.
Και πηδάς στα χαλικάκια
στα δροσάτα λουλουδάκια
και κουνάς και την ουρά σου
γεια σου σουσουράδα γεια σου.
Την ουρά σου καμαρώνεις
τη λυγίζεις, την ψηλώνεις
κι είν’ η πιο τρανή χαρά σου
σουσουράδα μου η ουρά σου.
Κοίτα μην τη τσαλακώσεις,
μην τη βρέξεις, τη λερώσεις
την ουρά σου, την ουρά σου
γεια σου σουσουράδα γεια σου.
Ακούστε το τραγούδι ΕΔΩ
Δείτε ΕΔΩ το παραμύθι με αφήγηση και εικόνες
Όμως η σουσουράδα δεν είναι το μόνο πουλί που βλέπαμε στην
αυλή του σχολείου μας. Θυμάστε ποια άλλα πουλιά μας έκαναν παρέα και ορμούσαν στο
προαύλιο όταν τους ρίχναμε ψίχουλα; Σωστά! Τα περιστέρια αλλά και οι φίλες τους οι δεκαοχτούρες! Είναι
αλήθεια πως τα δύο είδη μοιάζουνε πολύ
μεταξύ τους. Τα περιστέρια είναι πιο μεγάλα ενώ οι δεκαοχτούρες έχουν σώμα
πιο μακρουλό και ένα κύκλο σαν να φοράνε βραχιόλι γύρω από το λαιμό τους.
Δείτε:
ΠΕΡΙΣΤΕΡΙ ΔΕΚΑΟΧΤΟΥΡΑ
Αν θέλετε να μάθετε περισσότερες πληροφορίες για τη δεκαοχτούρα και πως πήρε το όνομά της πατήστε ΕΔΩ
Να ξέρετε, ότι αν είσαστε πολύ παρατηρητικοί και έχετε
υπομονή, μπορείτε να δείτε και άλλα είδη πουλιών που ζούνε στην πόλη κοντά
στους ανθρώπους ή μας επισκέπτονται για λίγο ψάχνοντας για τροφή και
ξαναφεύγουν.
Τι λέτε; Δοκιμάζουμε να γίνουμε για λίγο μικροί ορνιθολόγοι*; Θα χρειαστείτε ένα ζευγάρι κιάλια – αν έχετε- και σίγουρα πολλή υπομονή. Μαζί με κάποιον μεγάλο, βρείτε ένα αναπαυτικό και ήσυχο μέρος στην πλατεία ή στο πάρκο ή ακόμα και στο μπαλκόνι σας. Μπορείτε να ρίξετε και λίγα ψιχουλάκια πιο πέρα. Καθίστε και παρατηρήστε: Τι είδη πουλιών πλησιάζουν; Είναι από αυτά που είπαμε ; Είναι διαφορετικά; Παρατηρήστε τα δέντρα που είναι κοντά σας. Ποια πουλιά κάθονται στα κλαδιά τους ; Τι κάνουν; Μήπως έχουν χτίσει τη φωλιά τους εκεί; Η γειτονιά που μένετε και που λέγεται Νέος Κόσμος δεν είναι πάρα πολύ μακριά από τη θάλασσα.
Γι' αυτό μερικές φορές αν κοιτάξετε ψηλά στον ουρανό θα δείτε να περνάνε κάτι μεγάλα πουλιά με ολόλευκα φτερά που έχουν λίγο μαύρο στις άκρες, ζούνε κοντά στη θάλασσα και λέγονται……σωστά! Γλάροι!
Τι λέτε; Δοκιμάζουμε να γίνουμε για λίγο μικροί ορνιθολόγοι*; Θα χρειαστείτε ένα ζευγάρι κιάλια – αν έχετε- και σίγουρα πολλή υπομονή. Μαζί με κάποιον μεγάλο, βρείτε ένα αναπαυτικό και ήσυχο μέρος στην πλατεία ή στο πάρκο ή ακόμα και στο μπαλκόνι σας. Μπορείτε να ρίξετε και λίγα ψιχουλάκια πιο πέρα. Καθίστε και παρατηρήστε: Τι είδη πουλιών πλησιάζουν; Είναι από αυτά που είπαμε ; Είναι διαφορετικά; Παρατηρήστε τα δέντρα που είναι κοντά σας. Ποια πουλιά κάθονται στα κλαδιά τους ; Τι κάνουν; Μήπως έχουν χτίσει τη φωλιά τους εκεί; Η γειτονιά που μένετε και που λέγεται Νέος Κόσμος δεν είναι πάρα πολύ μακριά από τη θάλασσα.
Γι' αυτό μερικές φορές αν κοιτάξετε ψηλά στον ουρανό θα δείτε να περνάνε κάτι μεγάλα πουλιά με ολόλευκα φτερά που έχουν λίγο μαύρο στις άκρες, ζούνε κοντά στη θάλασσα και λέγονται……σωστά! Γλάροι!
Ακούστε ένα όμορφο τραγούδι για το γλάρο σε στίχους του Αλέκου Σακελλάριου και μουσική του Μάνου Χατζιδάκι ΕΔΩ
Ζητήστε από κάποιο μεγάλο να σας βοηθήσει να γράψετε τα ονόματα των πουλιών που είδατε στη βόλτα ή στην παρατήρησή σας. Ζωγραφίστε κάποιο από αυτά όπως το θυμάστε και αν θέλετε αντιγράψτε και το όνομά του.
Θα χαρούμε πολύ αν μας στείλετε τις ζωγραφιές σας να τις δούμε!
*Ορνιθολόγοι: Ειδικοί επιστήμονες που παρατηρούν
και καταγράφουν τις συνήθειες και τις συμπεριφορές των πουλιών: Πώς κτίζουν τη
φωλιά τους, τί τρώνε, πώς ταξιδεύουν σε μακρινά μέρη, από ποια άλλα ζώα
κινδυνεύουν. Έπειτα όλες αυτές τις πληροφορίες τις γράφουν σε βιβλία κι από
εκεί τις διαβάζουμε εμείς και μαθαίνουμε ένα σωρό πράγματα!
Στην ιστοσελίδα της Ελληνικής Ορνιθολογικής Εταιρείας ΕΔΩ μπορείτε να δείτε και να μάθετε για πολλά είδη πουλιών. Επίσης, οι άνθρωποι εκεί φροντίζουν, προστατεύουν και αγαπούν πολύ τα πουλιά, και έχουν φτιάξει μια αφίσα με οδηγίες που μας ενημερώνουν πως να φερθούμε και τι να κάνουμε, αν βρούμε πουλιά τραυματισμένα, που έχουν πέσει από τη φωλιά τους και χρειάζονται βοήθεια. Τα μικρά νεογέννητα πτηνά, λέγονται νεοσσοί.
Μπορείτε κι εσείς να φτιάξετε όμορφα σπιτάκια από απλά υλικά, όπου οι μικροί φτερωτοί μας φίλοι θα βρίσκουν τροφή και νεράκι, ταΐστρες πουλιών λέγονται,
και να τις κρεμάσετε σε δεντράκια ή στο μπαλκόνι σας.
Θα βρείτε πολλές ιδέες για την κατασκευή τους ΕΔΩ
Η υπέροχη μουσική του Μάνου Λοΐζου, ΕΔΩ μας ταξιδεύει με ακορντεόν, πιάνο και βιολί, σε μια αγάπη για ένα πουλάκι του δρόμου...(σε στίχους του Λευτέρη Παπαδόπουλου)
Μπορείτε κι εσείς να φτιάξετε όμορφα σπιτάκια από απλά υλικά, όπου οι μικροί φτερωτοί μας φίλοι θα βρίσκουν τροφή και νεράκι, ταΐστρες πουλιών λέγονται,
και να τις κρεμάσετε σε δεντράκια ή στο μπαλκόνι σας.
Θα βρείτε πολλές ιδέες για την κατασκευή τους ΕΔΩ
Η υπέροχη μουσική του Μάνου Λοΐζου, ΕΔΩ μας ταξιδεύει με ακορντεόν, πιάνο και βιολί, σε μια αγάπη για ένα πουλάκι του δρόμου...(σε στίχους του Λευτέρη Παπαδόπουλου)
ΩΡΑ ΓΙΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙ
Στο παραμύθι μας ο μυλωνάς στέλνει τη σουσουράδα στο χωράφι να βρει τον γεωργό που θερίζει να της δώσει λίγο στάρι.
-Φτιάξτε το παζλ του πίνακα ¨Θερισμός", του Τάσου Αλεβίζου ΕΔΩ
(Μην ξεχάσετε να πατήσετε το φαντασματάκι για βοήθεια)
-Παίξτε κρεμάλα με λέξεις και εικόνες σχετικές με το θέμα μας ΕΔΩ
Δείτε ένα εξαιρετικό βίντεο με πουλιά που κυριολεκτικά "υφαίνουν" τη φωλιά τους ΕΔΩ κι ένα ακόμη με την επώαση των αβγών τους και την γέννηση των μικρών τους ΕΔΩ
Αφού δείτε τα δυο βίντεο, ακούστε τη μουσική από ένα υπέροχο ορχηστρικό κομμάτι με τίτλο: "Ο ερχομός των πουλιών και η μεταμόρφωση" ΕΔΩ (The Cinematic Orchestra - Arrival of The Birds & Transformation) και ακολουθείστε τις οδηγίες:
Στην αρχή η μουσική είναι σιγανή, ήρεμη, απαλή...είστε αβγό πουλιού και περιμένετε στη φωλιά σας ωσότου η μουσική δυναμώσει και τότε...σπάστε με το ράμφος σας το αβγό, βγείτε στον κόσμο και αρχίστε να μεταμορφώνεστε, να μεγαλώνετε, να ανοίγετε τα φτερά σας και να πετάτε ψηλά, νιώστε χαρά , αγάπη, ελευθερία, δύναμη και ελπίδα πως όλα θα πάνε καλά...
η μουσική χαμηλώνει ξανά, τότε βρείτε ένα κλαδί δέντρου να ξεκουραστείτε, πιείτε λίγο νεράκι, ψάξτε κανά ψιχουλάκι να τσιμπολογήσετε, και όταν η μουσική δυναμώσει ξανά, απλώστε τα φτερά σας και ξεκινήστε καινούριο ταξίδι, με χαμόγελο και τόλμη,
"...με λογισμό και μ'όνειρο..."
η μουσική χαμηλώνει ξανά, τότε βρείτε ένα κλαδί δέντρου να ξεκουραστείτε, πιείτε λίγο νεράκι, ψάξτε κανά ψιχουλάκι να τσιμπολογήσετε, και όταν η μουσική δυναμώσει ξανά, απλώστε τα φτερά σας και ξεκινήστε καινούριο ταξίδι, με χαμόγελο και τόλμη,
"...με λογισμό και μ'όνειρο..."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου