Κυριακή 1 Σεπτεμβρίου 2013

Ας ξεκινήσουμε τη χρονιά μας μ΄ένα όμορφο και αισιόδοξο μήνυμα!!!!
 
 

 
ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ...
 
ΚΑΙ 
 
ΚΑΛΗ ΣΧΟΛΙΚΗ ΧΡΟΝΙΑ!!!

ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ ΠΡΟΣΑΡΜΟΓΗΣ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ.....ΠΑΛΙ ΜΑΖΙ!!!!

..και επιτέλους, πάλι μαζί!!!!!
Το καλοκαίρι φεύγει σιγά σιγά και καλούμαστε όλοι, μαθητές και εκπαιδευτικοί να επιστρέψουμε στις τάξεις μας!! Οι πρώτες μέρες για όλους μας θα είναι σημαντικές, με λίγο άγχος, ανυπομονησία και  διάφορα ανάμικτα συναισθήματα. Οι ενήλικες θα καταφέρουμε εύκολα να προσαρμοστούμε και να εκλογικεύσουμε τυχόν φόβους και  ανησυχίες. Δεν είναι όμως τόσο εύκολη η προσαρμογή για τους μικρούς μας μαθητές, καθώς αφήνουν το ασφαλές περιβάλλον της οικογένειας και εισέρχονται σε ένα καινούριο, διαφορετικό και με νέα πρόσωπα.
Σε αυτό το  περιβάλλον λοιπόν, ο/η εκπαιδευτικός είναι εκείνος/η που θα βοηθήσει το παιδί να μεταβεί ομαλά στο νηπιαγωγείο, να νοιώσει ασφάλεια και σιγουριά, να γνωριστεί με τους καινούριους του φίλους και να ενταχθεί σιγά σιγά στην ομάδα.

Τον πρώτο μήνα  (και αν χρειαστεί "κλέβουμε" χρόνο και από τον επόμενο) μέλημά μας δεν είναι να εφαρμόσουμε θεματικές ενότητες σχετικά με το μήνα, τις μέρες, τον καιρό, κλπ. Οι δραστηριότητες μας κινούνται γύρω από μια λέξη: ΨΥΧΟΚΙΝΗΣΗ . Με αυτό τον τρόπο βοηθάμε τα παιδιά να νοιώθουν άνετα, οικεία, να εκφραστούν και να γνωριστούν. Παράλληλα με παιχνίδια και συζήτηση επικεντρωνόμαστε σε μια άλλη σημαντική λέξη ΚΑΝΟΝΕΣ. Στη  σχολική τάξη, η καθιέρωση κανόνων είναι απαραίτητη καθώς περιγράφει τις αναμενόμενες μορφές συμπεριφοράς,  οδηγεί σε σταθερότητα και  ενισχύει το αίσθημα ασφάλειας. Επιπλέον οι κανόνες θέτουν τα όρια ενώ βοηθάνε τα παιδιά να αισθάνονται ισότιμα παρά τις άλλες διαφορές τους.
 

Τα παιχνίδια γνωριμίας είναι επίσης πολύ σημαντικά για το πρώτο διάστημα. Υπάρχουν άπειρα τέτοια παιχνίδια. Ο /Η κάθε εκπαιδευτικός επιλέγει εκείνα που πιστεύει ότι ταιριάζουν στα παιδιά που έχει, στο χώρο αλλά και στη δική του/της ιδιοσυγκρασία.

Ενδεικτικά αναφέρουμε ορισμένες προτάσεις:


ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΓΝΩΡΙΜΙΑΣ:


Ορίστε ένα μπαλόνι: Τα παιδιά είναι σε κύκλο.  Διατηρούμε ένα μπαλόνι στον αέρα. Κάθε φορά που το  ακουμπάει ένα παιδί, τότε αυτό λέει τ' όνομά του.

Καυτή πατάτα (παραλλαγή): Το γνωστό σε όλους μας παιχνίδι μόνο αυτός στον οποίο θα σταματήσει η πατάτα , θα πρέπει να πει το όνομά του ή κάτι για τον εαυτό του ή ίσως και να χαιρετήσει την ομάδα με μια κίνηση  .
Το μαντήλι : Τα παιδιά είναι καθισμένα σε κύκλο, επιλέγουν έναν συμμαθητή τους που θα βγει έξω από τον κύκλο κρατώντας ένα μαντήλι.  Με τον  ήχο μουσικής το παιδί κινείται έξω από τον κύκλο, όταν η μουσική σταματήσει, σκεπάζει με το μαντήλι το πρόσωπο του παιδιού που είναι μπροστά του και προσπαθεί να θυμηθεί χωρίς να το βλέπει το όνομα , το μαλλιά  κ.τ.λ. 
Απλή ζωγραφική: Λέμε στα παιδιά να ζωγραφίσουν το πρόσωπό τους και να γράψουν τον όνομά τους .  Κρεμάμε τις ζωγραφιές στην τάξη και αυτά νιώθουν περήφανα  αλλά και ευχάριστα με τον χώρο που πλέον έχει μια δική τους πινελιά.




ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΟΙΚΕΙΟΤΗΤΑΣ ΜΕ ΤΟ ΧΩΡΟ:

Το ζωάκι μου: Ζητάμε από τα παιδιά να φέρουν ένα δικό τους παιχνίδι- ζωάκι. Χωρίς να αποκαλυφθεί ποιο ζωάκι έχουν φέρει, το κάθε παιδί περιγράφει το δικό του και οι υπόλοιποι μαντεύουν. Στη συνέχεια τοποθετούμε τα ζωάκια μέσα στην τάξη, όπου θέλει το κάθε παιδί ονομάζοντας τη γωνιά ή το έπιπλο πάνω στο οποίο το έχει τοποθετήσει.
Ο μίτος της Αριάδνης:  Με ένα κουβάρι φτιάχνουμε απλές διαδρομές ανάμεσα στις γωνιές της τάξης και καλούμε σε δυάδες τα παιδιά να φτάσουν στο τέλος της διαδρομής αρχικά κρατώντας τα χέρια τους....αν δούμε ότι η ομάδα "πετάει" μπορούμε να κλείσουμε τα μάτια του ενός παιδιού με μαντήλι.


ΑΣΚΗΣΕΙΣ & ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗΣ-ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ


Βαρκούλα: Ζευγάρια. Σχηματίζουμε τη γνωστή βαρκούλα, ενώνοντας τα πέλματα των ποδιών μας. Το ένα παιδί έρχεται μπροστά, ενώ το άλλο γέρνει προς τα πίσω βοηθώντας και τραβώντας μαλακά το φίλο του.
Ζωγραφική:  Δίνουμε σε κάθε ζευγάρι παιδιών ένα χαρτί και 2 μαρκαδόρους διαφορετικού χρώματος. Το πρώτο παιδί ξεκινάει κάνοντας μια γραμμή ενώ το δεύτερο με τη σειρά του προσθέτει τη δική του. Έτσι συνεχίζουν το έργο τους εναλλάξ και παρατηρούν το εικαστικό αποτέλεσμα που βγήκε από αυτή τη συνεργασία.
Πουλάω μήλα: Σχηματίζουμε ένα κύκλο και κρατάμε τα χέρια. Γυρίζουμε γύρω-γύρω λέγοντας το εξής τραγούδι:                                                 πουλάω μήλα,

                         κόκκινα και πράσινα
                        έχω τόσα στην αυλή,
                           δεν είναι ένα, δεν είναι δύο
                                  όλα τα παιδάκια γυρίστε γύρω-γύρω.
Και στην τελευταία πρόταση τα παιδιά γυρίζουν και ξαναδίνουν τα χέρια με την πλάτη προς το κέντρο .


  ΚΑΝΟΝΕΣ:



Για  να λειτουργήσουν οι κανόνες σε μία σχολική τάξη, θα πρέπει να αναρωτηθούμε πώς  θα διαμορφωθούν και από ποιους , ώστε να είναι κατανοητοί από τα παιδιά και  να έχουν τη δυνατότητα να εφαρμοστούν από τα ίδια.
Για τη θέσπισή τους χρησιμοποιούμε στρατηγικές όπως:
συζήτηση, εποπτικά μέσα, εκφραστικά μέσα (παραμύθι, δραματοποίηση, κουκλοθέατρο, ζωγραφική)
και αφορούν :
στην κίνηση στο χώρο, στη χρήση των υλικών, στην αλληλεπίδραση με τους συνομηλίκους.
Η εισαγωγή των κανόνων στο πρόγραμμα μας γίνεται σταδιακά και δεν παρουσιάζονται  όλοι από την πρώτη μέρα.  Αρχικά, και αφού έχουμε γνωρίσει τις γωνιές μας, συζητάμε τους κανόνες και τους καταγράφουμε. Στη συνέχεια δημιουργούμε ένα "συμβόλαιο δέσμευσης" με τις υπογραφές όλων μας, όπου αναφέρουμε  και τις κυρώσεις της μη τήρησης των κανόνων.  Με αυτόν τον τρόπο τα παιδιά αισθάνονται υπεύθυνα στο ρόλο του κριτή και προστατεύουν τη συμφωνία μας.
Κατά την εφαρμογή τους φροντίζουμε να τους επαναλαμβάνουμε με μικρές προτάσεις (μία εντολή σε κάθε πρόταση) , ώστε να προλαβαίνουν τα παιδιά να τους επεξεργάζονται.  Για παράδειγμα, όταν έρχεται η ώρα του διαλείμματος  στην αυλή δίνονται οι εξής εντολές: 
1. κάνουμε τρενάκι ( περιμένουμε να κάνουν τα παιδιά σειρά και τους εξηγούμε ότι θα βγούμε στην αυλή χωρίς να τρέχουμε )
2. τώρα περπατάμε πίσω από τη/το νηπιαγωγό . 

Η πρώτη περίοδος στο νηπιαγωγείο είναι καθοριστική και εξασφαλίζει τη μετέπειτα πορεία των σχέσεων, του προγράμματος αλλά και της εξέλιξης των παιδιών. Δεν είναι δυνατόν να ετοιμάσουμε εμείς τα πάντα για τα παιδιά μας, μπορούμε όμως να τα εμπιστευτούμε, να συνεργαστούμε μαζί τους και να τους δώσουμε τα κατάλληλα εργαλεία με τα οποία το κάθε παιδί θα "χτίσει" την προσωπική του επιτυχία.

Επειδή όμως δεν αρκεί μόνο το παιδαγωγικό υλικό για τη διαμόρφωση του κλίματος στην τάξη, αλλά η ψυχολογία του εκπαιδευτικού είναι αυτή που θα το απογειώσει, ας ασχοληθούμε λίγο και με εμάς...



H θλίψη και η μελαγχολία που μας κατακλύζει με την πάροδο του Καλοκαιριού, είναι δεδομένη για όλους μας...ας μη γελιόμαστε!!! οι νότες των συναισθημάτων αποχαιρετισμού μιας περιόδου χαλάρωσης και ξεγνοιασιάς ηχούν γύρω μας μέχρι την τελευταία στιγμή...













Ώσπου οι πρώτες παιδικές φωνές μας επαναφέρουν back to reality... κι εκεί είναι που το μυαλό κλειδώνει αυτόματα τις Καλοκαιρινές αναμνήσεις 
και ανοίγει στο κεφάλι μας την πόρτα που μας καλωσορίζει στη "ζούγκλα" της τάξης μας! 










Πάνω που η ψυχραιμία τελειώνει...τελειώνει κι ο Σεπτέμβρης....και ξεκινάει πια σιγά σιγά αλλά σταθερά να κλείνει η πόρτα της ζούγκλας και να ανοίγουν μαγικά παράθυρα που μας καλούν να απολαύσουμε τη θέα των χαρακτήρων που διαμορφώνουμε, και που μέρα με τη μέρα δυναμώνουν, επικοινωνούν, δένονται και νιώθουν να πατάνε γερά στα πόδια τους...όχι γιατί απλά γεμίζουν οι ατομικοί φάκελοί τους με εργασίες, αλλά γιατί οφείλουμε να τους δίνουμε ουσία και νόημα, συναισθήματα και βιώματα και να τους κάνουμε να αισθάνονται μοναδικοί και υπέροχοι άνθρωποι... κάπως έτσι...





You've got the words to change a nation 
 But you're biting your tongue
 You've spent a life time stuck in silence
 Afraid you'll say something wrong If no one ever hears it how we gonna learn your song?
 So come, on come on Come on, come on
 You've got a heart as loud as lions
 So why let your voice be tamed?
 Yeah we're all wonderful, wonderful people
 So when did we all get so fearful?
 Now we're finally finding our voices
 So take a chance, come help me sing this
 Yeah we're all wonderful, wonderful people
 So when did we all get so fearful?
 And now we're finally finding our voices
 So take a chance, come help me sing this we're a little different 
There's no need to be ashamed 
You've got the light to fight the shadows 
So stop hiding it away 
Come on,
 Come on...