Γιάννης Ρίτσος - Ρωμιοσύνη
Αὐτὰ τὰ δέντρα δὲ βολεύονται μὲ λιγότερο οὐρανό,
αὐτὲς οἱ πέτρες δὲ βολεύονται κάτου ἀπ᾿ τὰ ξένα βήματα,
αὐτὰ τὰ πρόσωπα δὲ βολεύονται παρὰ μόνο στὸν ἥλιο,
αὐτὲς οἱ καρδιὲς δὲ βολεύονται παρὰ μόνο στὸ δίκιο....
...Ὅταν σφίγγουν τὸ χέρι, ὁ ἥλιος εἶναι βέβαιος γιὰ τὸν κόσμο
ὅταν χαμογελᾶνε, ἕνα μικρὸ χελιδόνι φεύγει μὲς ἀπ᾿ τ᾿ ἄγρια γένειά τους
ὅταν κοιμοῦνται, δώδεκα ἄστρα πέφτουν ἀπ᾿ τὶς ἄδειες τσέπες τους
ὅταν σκοτώνονται, ἡ ζωὴ τραβάει τὴν ἀνηφόρα μὲ σημαῖες καὶ μὲ ταμποῦρλα.
Ο Ρίτσος απαγγέλλει στο Πολυτεχνείο στην πρώτη επέτειο
"Για να γυρίσει ο ήλιος, θέλει δουλειά πολλή", εμπνευσμένο από την έκδοση γραμματοσήμων"10 χρόνια Πολυτεχνείο", το 1983, και το έργο της χαράκτριας Βάσως Κατράκη: "Μνήμη Πολυτεχνείου"
( η ιδέα από ιστοσελίδα συναδέλφου εδώ )
' Τα παιδιά ζωγραφίζουν στον τοίχο"
"Ο δρόμος"
"Αχ χελιδόνι μου"
"
"Ένα το χελιδόνι"
"Της δικαιοσύνης ήλιε νοητέ"
